Jakie są zasady użycia narzędnika w języku polskim?
Narzędnik (łac. Instrumentalis) jest jednym z przypadków języka polskiego. Przypadek ten używany jest między innymi dla określenia narzędzia, sposobu wykonania czynności itp. Odpowiada na pytania kim ktoś jest? i czym coś jest?
Narzędnik stosujemy, gdy mówimy o płci, narodowości, zawodzie, relacjach rodzinnych i międzyludzkich w przypadku osób lub gdy określamy, czym jest dana rzecz, zjawisko lub czynność.
Instrumentalis może występować w zdaniu zarówno jako dopełnienie dalsze, rzadziej jako dopełnienie bliższe po czasownikach typu pachnieć, kierować, rządzić, zmęczyć się.
Odmiana rzeczownika w narzędniku
Liczba pojedyncza
Rodzaj męski | Rodzaj nijaki | Rodzaj żeński | |||
osoby (student) | zwierzęta (kot) | rzeczy (długopis) | dziecko | kobieta | |
Przymiotnik | -ym | -ą | |||
Rzeczownik | -em | -ą |
Rodzaj męski:
On jest pracowitym studentem.
Pan Kowalski jest dobrym lekarzem.
Maria chętnie pisze niebieskim długopisem.
Rodzaj nijaki:
Grześ jest niegrzecznym dzieckiem.
Rodzaj żeński:
Beata Kozidrak jest polską piosenkarką.
Sylwia interesuje się nowoczesną architekturą.
Liczba mnoga
Rodzaj męski | Rodzaj nijaki | Rodzaj żeński | |||
osoby (studenci) | zwierzęta (koty) | rzeczy (długopisy) | dzieci | kobiety | |
Przymiotnik | -ymi | ||||
Rzeczownik | -ami |
Rodzaj męski:
Robert i Krzysztof są pracowitymi studentami.
Państwo Kowalscy jest dobrymi lekarzami.
Maria chętnie pisze niebieskimi długopisami.
Rodzaj nijaki:
Grześ i Basią są grzecznymi przedszkolakami.
Rodzaj żeński:
Beata Kozidrak i Anna Maria Jopek są polskimi piosenkarkami.
Sylwia interesuje się starymi monetami.
Istnieje grupa wyrazów gdzie narzędnik liczby mnogiej ma końcówkę -mi:
- ludźmi, braćmi, przyjaciółmi, dziećmi, pieniędzmi, końmi, liśćmi
Zasady użycia narzędnika
1. Narzędnik jako składnik orzeczenia złożonego po czasownikach być, stać się, zostać
- Anna jest nauczycielką.
- Ziemniak jest warzywem.
- Jestem dobrą koleżanką.
2. Narzędnik do opisu środka transportu
→ jechać samochodem, jechać pociągiem, jechać autobusem, jechać rowerem, lecieć samolotem, płynąć statkiem, płynąć promem ect.
- Niechętnie jeżdżę komunikacją miejską.
- Lubię jeździć rowerem.
- Rzadko jeżdżę taksówką.
3. W odpowiedzi na pytanie Którędy?
→ iść ulicą, iść schodami, iść korytarzem, jechać autostradą
- Trzeba iść prosto tą ulicą.
- Proszę zejść z tymi schodami.
- Tą autostradą dojedzie pan do Krakowa.
4. W odpowiedzi na pytanie Kiedy?
→ latem, jesienią, zimą, wiosną, wieczorem, nocą
- Latem jest ciepło.
- Zimą jeździmy z rodzicami na narty.
- Wieczorem oglądam telewizję.
5. Do określenia narzędzia, jakim wykonywana jest czynność.
→ pisać długopisem, malować farbami, malować pędzlem, rysować ołówkiem, jeść łyżką, kroić nożem, czesać się grzebieniem, myć się mydłem, uderzać młotkiem
- Nauczyciele chętnie piszą czerwonymi długopisami.
- Dzieci chętnie rysują kredkami.
- Spaghetti jada się widelcem i łyżką.
6. Do opisania sposobu, jakim coś jest czymś robione.
→ kopnąć nogą, spojrzeć kątem oka, ruszyć ręką, kiwnąć palcem
- Kopnął piłkę nogą.
- Dziecko pomachało ręką na pożegnanie.
- Szymon dotknął ręką pająka.
7. Narzędnik występuje po określonych przyimkach: z, przed, za, nad, pod, między, poza, w porównaniu, w związku, zgodnie z
z → Chętnie chodzę na spacery z moimi rodzicami.
przed → Książka leży przed telewizorem.
za → Za skrzyżowaniem znajduje się zabytkowy kościół.
po(nad) → Spędzam wakacje nad morzem.
pod → Pan minister mieszka w willi pod Warszawą.
(po)między → Kanapa stoi między regałami.
poza → Chętnie spędzam czas wolny poza domem.
w porównianiu → W porównaniu z moją siostrą jestem szybsza.
w związku → Wycieczkę odwołano w związku z nagłym załamaniem pogody.
zgodnie z → Zgodnie z założeniami firma ogłosiła bankructwo.
8. Narzędnik występuje po określonych czasownikach:
interesować się → Interesuję się sztuką impresjonistyczną.
zajmować się → Zbyszek zajmuje się marketingiem.
opiekować się → Opiekuję się kotami sąsiadów.
kierować → Monika kieruje dużą firmą.
cieszyć się → Cieszę się twoimi sukcesami.
martwić się → Martwię się moim stanem zdrowia.
męczyć się → Zmęczyłem się tym spacerem.
stresować się → Ania stresuję się egzaminem.
przejmować się → Basia przyjmuje się problemami innych.
zarażać się → W grudniu zaraziłem się grypą.
bawić się → Kajtek bawi się chętnie klockami Lego.
chwalić się → Radek chwali się swoim nowym samochodem.
rządzić → Cesarz rządzi cesarstwem.
pachnieć → Ten mężczyzna zawsze pachnie dobrymi perfumami.
śmierdzieć → W lodówce śmierdzi nieświeżym mięsem.
smarować → Czasem smaruję chleb masłem a czasem polewam go oliwą.
Kiedy narzędnik, a kiedy mianownik?
Zasady stosowania mianownika:
- Konstrukacja: To (jest) + rzeczownik w mianowniku.
To jest dobry student.
To jest znana piosenkarka.
To jest niegrzeczne dziecko. - Jeśli orzecznikiem jest tylko przymiotnik to wtedy jest on w formie mianownika:
On jest sympatyczny.
Ona jest utalentowana.
Zasady stosowania narzędnika:
- Jeśli orzecznikiem jest rzeczownik lub zaimek to wtedy jest on w formie narzędnika:
Radek jest dobrym studentem.
Justyna Steczkowska jest znaną piosenkarką.
Bartek jest niegrzecznym dzieckiem.
QUIZ
Chciałbyś się uczyć polskiego online?

SPRÓBUJ CZEGOŚ NOWEGO!
UCZ SIĘ JĘZYKÓW SKUTECZNIE.
Indywidualny, skuteczny i elastyczny sposób na naukę języków obcych.